Nieuwsbrief

Liefste Allen, Wat een jaren.
Jaren met veel omwentelingen.
Jaren waarin meer en meer duidelijk wordt hoe we verbonden zijn met elkaar in alle vreugde en ellende.
Waarin we meer en meer beseffen dat elk woord, en elke handeling, hoe klein ook, een deining veroorzaakt.
Jaren waarin op elk woord moet gelet worden of waar om het even wat de ether kan ingeslingerd worden.
Jaren waarin alles kan en er tegelijkertijd meer en meer enge kaders gecreëerd worden.
Jaren waarin we niet meer weten wie of wat te geloven.
Jaren van uitersten.
Jaren waarin verworven rechten teruggedraaid worden.
Jaren waarin landen uitspreken dat liefde en seksualiteit enkel voorbehouden is tussen mannen en vrouwen.
En laat liefde en seksualiteit nu net een gebied zijn waar mensen zich bij uitstek verbinden.
En daarom en daarom,
omdat alle mensen via hun geboorterecht nooit van liefde mogen verstoken blijven, zetten we de liefde in als wapen.
En we steken die liefde in het maken van films.
Films over de liefde tussen alle mensen.
Films zijn het medium bij uitstek om onze blijdschap, woede, verwarring, ongerustheid te uiten.
Het maken van films over elk individu, elke gemeenschap die buiten het beperkte normenkader kleurt is van levensbelang.
Het is door films als Fucking Amal, La vie d’Adèle, XXY, Brokeback Mountain, La mala educacion, Les amours imaginaires, Drei, Le portrait de la jeune fille en feu, Carol , Ammonite, 120 battements par minute, Disobediance, Two of us, Master of None (seizoen 3) enz enz
dat de LGBTQ+ gemeenschap zichzelf ontdekt en thuis komt.
Deze films voeden onze verbeelding, vergroten ons empathisch vermogen voor het anders-zijn en verleggen de tolerantiedrempel.
Ze nemen schaamte weg.
Ze nemen de beperkte visie op onszelf weg.
Ze tonen ons de waaier van de eindeloze zijnsmogelijkheden verborgen in één mens.
De wegen die we in één mensenleven kunnen bewandelen
Een goeie film zet de longen open, en maakt dat je ondanks je angsten toch groots wil durven.
Het is door deze films dat iedereen voelt hoe belangrijk het is om ook zijn eigen anders-zijn te omarmen.

Zoals Joke Devynck het schreef, voor ondersteuning op alle vlakken, om mensen te laten weten dat ze erbij horen, wat hun genderidentiteit ook mogen zijn.

Zorgen dat LGBTQ+ zich goed voelen, want welzijn is een belangrijke maatschappelijke sleutel binnen onze samenleving.

Er kan gereserveerd worden vanaf nu voor de openingsavond op 8 november 2022 via deze link :

https://www.holebifilmfestival.be/reserveren/

Traditioneel starten we met Holebikort.

Deuren gaan open om 19u.

De avond zelf start om 20u in aanwezigheid van Xavier Taveirne.

Een team van studentenvrijwilligers en psychologen die voor je klaarstaat.
Die samen het mentaal welzijn & emotionele moeilijkheden bespreekbaar maakt voor studenten, maar ook openstaat voor LGBTQ+ buiten hun organisatie, vooral rond het thema zelfdoding.

Het Holebifilmfestival & Mindmates KUL organiseert dan ook op 15 november om 20 uur in Cinema Zed een filmvoorstelling met nabespreking, de film Girl van de Regisseur Lucas Dhondt.

'Girl' vertelt het waargebeurde verhaal van een tiener die geboren is als jongen en ballerina wil worden.

SpotOn voert in november 2022 de komedie Poz Paradise op.Drie voorstellingen vinden plaats in Leuven op 19, 23 en 24 November.

Op 12 november spelen zij ook in Lier waar het mogelijk is om een zuiders VIP-arrangement te reserveren.

Meer informatie over de voorstelling en het bestellen van tickets via deze link :

https://spotontoneel.be/producties/pozparadise

Een lezing door Frederik Dhaenens in Brugge op 10 November 2022 in de Openbare Hoofdbibliotheek Biekorf, Kuipersstraat 3
8000 BRUGGE.

Docent mediastudies Frederik Dhaenens (Universiteit Gent) neemt je naar aanleiding van Prisma 2022: Queer Arts festvial mee doorheen de geschiedenis van LGBTQ cinema. Korte fragmenten uit een zestal klassiekers en minder gekende films tonen de wisselende manieren waarop seksuele diversiteit wordt afgebeeld: van pioniersfilm Anders als die Andern (Richard Oswald, 1919) over Hollywoodmelodrama The Children’s Hour (William Wyler, 1961), naar New Queer Cinema van Happy Together (Wong Kar-wai, 1997) tot de vrouwelijke blik in Portrait de la jeune fille en feu (Céline Sciamma, 2019). Zo ontstaat een gelaagd historisch beeld met aandacht voor de ambiguïteit van stereotypering, het belang van historische context, en de maatschappelijke rol van LGBTQ-stemmen in film.